آذربايجان را مي توان يکي از کانون هاي آثار باستاني ايرانزمين دانست...اگر چه شوربختانه در اثر يورش هاي بيگانگاني چون مغولان و عثماني ها و روسها و رخداد هاي طبيعي چون سيل و زلزله بسياري از کتيبه هاي تاريخي و بناهاي ارزشمند از بين رفته و منهدم شده اند،اما هنوز بناهايي وجود دارند که بتوانند ساليانه ارزش جذب هزاران گردشگر را داشته باشند که شيفته ديدار از آثار گرانسنگ تاريخي هستند...آثاري همانند قلعه بابک کليبر ،تخت سليمان و يا آتشکده آذرگشنسب تکاب ،مجموعه مقبره شيخ صفي الدين اردبيلي ،ارگ و ربع رشيدي تبريز ،رصد خانه و برجهاي تاريخي مراغه،مسجد جامع و مقبره سه گنبد اروميه و چندين بناي ديگر در شهر هاي خوي و سلماس و ماکو و نقده و مياندوآب...

در مسئله ی دریاچه ی ارومیه و نجات این دریاچه ی ارزشمند، بایستی از هرگونه احساسی نگاری دوری جست...متاسفانه شاهد این هستیم برخی اشخاص و بعضا گروه های کوچک قومیت گرا..... بجای آنکه بدنبال حل این مشکل باشند بدنبال بهرِبرداری از این، قضیه هستند و حتی سعی دارند این مسئله ی زیست محیطی مهم، را بنا به دلایلی سیاسی جلوه دهند که به هیچ عنوان صحیح و منطقی نمی باشد..... در این مقاله سعی شده است با رویکردی منطقی و علمی در بررسی دلایل اصلی خشک شدن این دریاچه، و اشاره به تبعات آن وهمچنین با دادن راهکارهایی در حل این معضل ، گامی هرچند کوچک، برای نجات دریاچه ی زیبای ارومیه بردارد.....

این نقشه تاریخی و ارزشمند ،نگاره ای است نسبتا دقیق و بازمانده از سال‌های ۱۷۰۰ تا ۱۷۲۰ میلادی که توسط یوهان باپتیست هومان (Johann Baptist Homann)، نقشه کش، ناشر و قلم زن آلمانی تبار ترسیم شده است. .. در سالهایی که شاهنشاهی صفویان در اوج قدرت و هژمو نی فرهنگی-نظامی-اقتصادی نه تنها در منطقه ،بلکه در گیتی بود و به گواه اسناد بازمانده تاریخی ،توان اقتصادی ایران آن روزگاران برتر از اسپانیا و پرتقال و هلند و عثمانی و روسیه بود و رقیبی برای فرانسه و انگلستان...
اینها هیچ کدام اغراق و گزافه نیست و می توانید با مراجعه به کتب مهم تحلیلی -تاریخی از جمله مقاومت شکننده جان فوران و بررسی جدول درآمدها و مقایسه ایران با عثمانی و فرانسه وانگلستان دریابید.

««برپايي استاني نوين به نام " استان خليج فارس" براي بي کنش کردن ترفند هاي دشمنان و جلوگيري از چشم داشت آنان به "جزيره هاي ايراني" و نام "خليج فارس»»

در طی روزهای اخیر شاهد گستاخی کشورک 38 ساله ی امارات، مبنی بر ادعای مالکیت، بر جزایر همیشه ایرانی تنب بزرگ،تنب کوچک و ابوموسی بودیم!!!....ما ضمن آنکه این ادعای، شیخ نشین امارات را پوچ و بی معنا میدانیم....این حرکت تحریک آمیز،که تنها امنیت منطقه را به خطر می اندازد محکوم می کنیم.و چشم داشت به تمامیت ارضی ایران را به هیچ عنوان قابل تحمل نمی دانیم....
در همین راستا و به منظور حفظ منافع ملی ایران در پهنه ی آبی خلیج همیشه فارس ،از دولت محترم جمهوری اسلامی ایران درخواست می نماییم با تشکیل هرچه زودتر "استان خلیج فارس" به مرکزیت "جزیره ی ابوموسی" پاسخ درخوری به یاوه گویان عرب بدهند......به همین منظور صفحه ی فیس بوکی به همین نام:

"پشتیبانی از برپایی استان خلیج فارس"

بنیاد گشت تا صدای ملت ایران را بگوش مسئولین محترم و جهانیان برساند که ملت ایران بر سر منافع ملی و تمامیت ارضی خود با هیچ کس شوخی ندارد و کوچکترین تعرضی را به شدت پاسخ خواهد داد.....
 

فدرالیسم الگوی خوبی برای پیاده کردن آن در جامه ایران به شمار نمی رود. فدرالیسم(فدرال به معنی وحدت است) رهیافتی است که با الگوی آن، کشورها و سرزمین های جدا از هم با مردمانی متقاوت کنار یکدیگر زندگی کنند و در عین حال دشواری های آن را نیز دارد. فدرالیسم الگویی است از کثرت به وحدت یعنی برای تامین وحدت برای واحدهای سیاسی جداگانه الگو فدرالیسم سودمند به شمار می رود زیرا از این طریق هم استقلال سیاسی، فرهنگی و اقتصادی آن واحدها تا اندازه زیادی تامین می شود و هم وحدت واحدها سیاسی با دولت مرکزی و هم چنین با یکدیگر.

به هیچ عنوان الگوی فدرالیسم برای کشورهای چند قومیتی(مذهب،دین و یا زبان) یا چند نژادی یا چند فرهنگی کارآمد و راه گشا نمی نماید. تجربه دیگر کشورها (هند، پاکستان،نیجریه،یوگسلاوی پیشین، اتیوپی و...) در این مورد چندان قابل توجه نبوده است. ایران کشوری است که سابقه تاسیس آن به عنوان یک واحد سیاسی جدی بیش از بیست و پنج سده می گذرد.

مطهر بن طاهر مقدسى:

گويند معتدلترين و با صفاترين و بهترين بخشهاى زمين ايرانشهر است و همان است كه به اقليم بابل معروف است: درازاى آن ميان رودخانه بلخ تا رودخانه فرات و پهناى آن ميان درياى غابسكين (آبسكون) تا درياى فارس و يمن و سپس به طرف مكران و كابل و طخارستان و منتهاى آذربايجان است و آنجا برگزيده بخشهاى زمين و ناف زمين است، به علت اعتدال رنگ مردم آن و استواى پيكرهاشان و سلامت خردهاشان. زيرا كه ايشان از سرخى روميان و بدخويى تركان و زشتى چينيان و كوتاه بالايى يأجوج و مأجوج و سياهى حبشيان و ناباندامى زنگيان بر كنار بودهاند و از همين روى به نام ايرانشهر خوانده شده، يعنى قلب شهرها و ايران به زبان اهل بابل- در باستان- به معنى دل و قلب است . ايرانشهر، سرزمين فرزانگان و دانشوران است و ايشان بخشنده و بخشاينده و با تميز و هوشمندند و هر خوى نيكى را كه ديگر مردمان جهان از دست دادهاند، اينان دارا هستند.
در شناخت اين سرزمين، همين بس كه هيچ كس از جاى ديگر بدانجا نمىآيد، يا آورده نمىشود، مگر آنكه ديگر در دلش شوق بازگشت به محل خويش نيست تا بدانجا بازگردد، در صورتى كه وضع آن سرزمينهاى ديگر بدين گونه نيست.


 

این پیکره متعلق به ""مقدمه"" کتاب عبر ابن خلدون اندیشمند تونسی عرب زبان و اندلسی تبار است...و ابن خلدون اندیشمندی بسیار برجسته و مطرح در حوزه اندیشه...در سال 732 در تونس چشم به جهان گشود و بسیاری او را بنیاد گردانش تاریخ و علم تاریخ و نگرش فلسفی به ان می دانند که بیشتر در حوزه فراز و فرودجوامع نخستین کسی است که قلم زده است..بسیاری او را بنیاد گردانش جامعه شناسی نیز می نامند..400 سال پیش از اگوست کنت فرانسوی.... آن را علم العمران نام نهاد و بارها با تکیه بر مستندات ،بر چیرگی فرهنگ و تعقل ایرانیان تاکید نموده است...بی دلیل نبود که میشل عفلق موسس حزب پانعربیستی فاشیستی بعث و نیز وزیر فرهنگ صدام معتقد بودند که بایستی او را نبش قبر نمود و آثارش را که آکنده از تمجید فرهنگ ایرانی است سوزاند!!!!!!
ابن خلدون در مقدمه کتاب عبر به چرایی فراز و فرود تمدنها اشاره می کند و بار ها دلایل هژمونی فرهنگی و علمی ایرانیان را بر دیگر مدنیت ها و جوامع قدیم یاد اور می شود..او با نام بردن از ده ها اندیشمند ایرانی نقش بی گفتگوی ایرانیان را در بنیاد فرهنگ جهانی مورد بحث قرار می دهد یکی از برجسته ترین ارجمندی های کتاب مقدمه بیان نام دقیق مکان جغرافیایی چون خلیج فارس است ..
 

خبر کوتاه بود و تلخ و بس جان سوز
شهادت جوانی ایرانی و لرستانی و دلاور که از دیار خویش به سرزمین آذربایجان آمده بود تا گوشه ای دیگر از سرزمین مقدس ایران زمین را پاسدار باشد...اما نمی دانست که بر خلاف تمامی موازین جهانی و میثاق های حسن هم جواری ،ناجوانمردانه آماج تیغ کین و غیر انسانی گروهی خواهد شد که نه برایشان انساندوستی -مفهومی دارد و نه جوانمردی و حتی موازین حقوقی که در هیچ مرزی، انسانی بی سلاح را که اشتباها وارد کشور همسایه شده است نمی کشند...
اکبر حاتم پور شاید اینها را نمی دانست..اما شک دارم باور داشته باشد کینه توزی مردمانی را که خود را با ایرانیان هم کیش و هم تبار و همسایه می پندارند...کسی چه می داند !؟..شاید پدران حاتم پور ها از نسلی بودند در سپاه نادر ایران زمین که پدران همان تیر انداز را به گاه اشغال اران و شروان از سوی روسها ،از چنگال دشمنان ایران رهانیدند...شک ندارم اگر آسیمیلاسیون تزاری-کمونیستی-پانترکی گذاشته بود کلام شیرین نظامی و فردوسی و خاقانی در جان و روان تیر انداز جاهل و نا آگاه بریده شده از هویت ایرانی اش ،ماندگار بماند ،این گونه تیغ بر جسم پاک جوانی نمی کشید که هم میهنش بود و پدرانشان در یک رکاب و با فرماندهی شاه اسماعیل بزرگ جنگیده بودند تا نام ایران زمین را پس از نه سده ،دیگر بار در مفهومی عینی و قابل لمس جاودانه کنند...و مگر نبود ده ها سردار دلاور لرستانی و کرد و آذربایجانی و ارانی و شروانی و گرجی و ارمنی در سپاه شاه عباس بزرگ که ایران زمین را از چنگال دشمن عثمانی ،رهانیدند و نامش را پر آوازه ساختند !؟

هویت ایران و ساختار ان در دهه پایانی سده بیستم و سالهای اغازین قرن بیست و یکم به یکی از رهیافت های عمده پژوهشهای سیاسی و فرهنگی بدل شده است.با پایان یافتن جنگ سرد و فروپاشی اتحاد شوروی پزوهشهای مرتبط با ملیت و قومیت شتابی دو چندان گرفته است.فروپاشی کشور هایی چون شوروی-یوگوسلاوی- چکواسلواکی ...این باور را در میان برخی کانونهای اندیشه و سیاست برانگیخت که رشته فروپاشی های دیگری نیز در دیگر کشورهای مشابه در راه خواهد بود.در ایران نیز اینک این تکاپوهای جهانی برخی جریانهای خفته سیاسی و فکری مانند پانترکیسم-پان عربیسم- و پانکردیسم و پان بلوچیسم را واداشته تا با خوش بینی و ساده اندیشی در پی به بار نشاندن ارمانهای دیرین خود برایند

نقشه ایران دوره صفوی، متعلق به  عثمانی که ممالک ایران نوشته شده است

نقشه‌ای دقیق از ایران در عصر سلسه ایرانشاهی صفویان (۱۵۰۱ تا ۱۷۳۶ میلادی).